میلاد پر نور پیامبر اکرم و امام جعفر صادق بنیانگذار فقه جعفری مبارک باد

درسی از سیره پیامبر ص:

عقد اخوت:

از جمله سیره عملی پیامبر (ص) ایجاد اخوت و برادری بین مسلمانان و یا شیوه اجتماعی اخلاقی پیامبر اعظم (ص)این بود که در هنگام ضرورت با اجرای عقد اخوت بین مهاجرین و انصار باعث الفت، محبت و وحدت و هماهنگی بیشتر بین آنان می شد.

مشورت:

مشورت با یاران واصحاب یکی دیگر از خصوصیات پیامبر (ص) بود. ایشان به ویژه در مسائل اجرایی چون حکومت داری و جنگ به مشورت و تعامل با اصحاب خود می پرداخت. مثلاً پیامبر در سه مرحله از جنگ بدر با اصحاب مشورت کرد و بعد دست به اقدام عملی زد. این روش تعامل پیامبر (ص) و به تعبیر دیگر نقد پذیری ایشان امروز از جمله نیازهای اساسی کارگزاران دولت و نظام است و می توانیم از آن به بهترین شکل بهره مند شویم.

عفو و گذشت:

نکته دیگر از سیره اخلاق سیاسی اجتماعی پیامبر اعظم عفو و گذشت بود که حتی بعد از جنگ احد به دلیل جسارت به جنازه حمزه در مقام انتقام از زن ابوسفیان برنیامد و با عفو و گذشت خود بسیاری از کفار را به دین اسلام متمایل کرد.

حال که سخن از عفو و گذشت به میان آمد به خاطر اهمیت مسئله در پایان این بحث به یک حدیث زیبا در مورد گذشت از پیامبر اکرم (ص) اشاره می کنم که انشاءالله خیر باشد.

در حدیث آمده است از:

پیامبر خدا (ص) پرسیدند بهترین بندگان چه کسانی هستند پیامبر خدا (ص) فرمودند:

1- الذین اذا احسنوا استیشروا: کسانی هستند در حق کسی نیکی کردند شاد می شوند.

2- و اذا اساووا استغفروا: هر گاه بدی کنند پشیمان می شوند.

3-  و اذا ابتلو صبروا: هر گاه به بلایی مبتلا شوند صبر می کنند

4- و اذا اعملو شکروا: هر گاه به آنها چیزی بخشیده شود تشکر می کنند.

5- و اذا اغضبوا غفروا: هنگامی که خشمناک شوند عفو و اغماض را پیشه خود می سازند

و شمه ای از امام هدی امام جعفر صادق:

نام : جعفر
لقبها : صادق- مصدق - محقق - کاشف الحقایق - فاضل - طاهر - قائم - منجی - صابر
کنیه : ابوعبدالله - ابواسماعیل - ابوموسی
نام پدر : حضرت امام محمد باقر ( ع)
نام مادر : فاطمه ( ام فروه )
زمان تولد : هفدهم ربیع الاول سال 83 هجری (در روز جمعه یا دوشنبه ( بنا بر اختلاف ) در هنگام طلوع فجر مصادف با میلاد حضرت رسول)

محل تولد : مدینه منوره
عمر شریفش : 65 سال
مدت امامت : 34 سال
قاتل : منصور دوانیقی بوسیله زهر
محل دفن : قبرستان بقیع

ایشان ششمین امام شیعیان، لقب مشهورش «صادق‏» است. لقبهاى دیگرى نیز دارد، از آن جمله صابر، طاهر، و فاضل. اما چون فقیهان و محدثان معاصر او که شیعه  وى هم نبوده ‏اند، آن حضرت را به درستى حدیث و راستگویى در نقل روایت‏ بدین لقب ستوده‏ اند،

پیامبر اکرم ( ص ) در خصوص انتخاب نام و لقب امام ششم فرموده است: وقتی که فرزندم جعفر متولد شد نام اورا صادق بگذارید زیرا فرزند پنجمش جعفراست وادعای

 امامت می کند و او در نظر خداوند جعفر کذاب است .

دوران امامت آن امام 34 سال بوده که با اواخر حکومت امویان واوایل حکومت عباسیان مصادف می باشد . آن حضرت با پنج تن از خلفای بنی امیه - هشام بن عبدالملی ، ولید بن یزید بن عبدالملی ، یزید بن ولید بن عبدالملی ، ابراهیم بن ولید و مروان بن محمد ملقب به حمار و دو تن از خلفای بنی عباس ابوالعباس ( عبدالله بن محمد ) معروف به سفاح و ابوجعفر معروف به منصور دوانیقی معاصر بود
زندگانی امام جعفر صادق ( ع) رامی توان به سه دسته کلی تقسیم نمود :
1 - زندگانی امام در دوره امام سجاد و امام باقر ( ع)  که در این دوره امام صادق ( ع) از علم و تقوی و کمال و فضیلت آنان در حد کافی بهره مند شد .
2- دراین دوره امام از فرصت مناسبی که بوجود آمده ، استفاده نمود و مکتب جعفری را به تکامل رساند . در این مدت ، 4000 دانشمند تحویل جامعه داد و علوم و فنون بسیاری را به جامعه اسلامی ارزانی داشت .
3 - هشت سال آخرامام( ع ) قسمت سوم زندگی امام را تشکیل می دهد . دراین دوره ، امام بسیار تحت فشار و اختناق حکومت منصور عباسی قرار داشت . در این دوره امام دائما تحت نظر بود و مکتب جعفری عملا تعطیل گردید .

فرزندان امام

چنان که مشهور است فرزندان آن حضرت ده تن بوده‏اند، هفت پسر به نامهاى اسماعیل، عبد الله، موسى، اسحاق، محمد، عباس و على و سه دختر به نامهاى ام فروه، اسماء و فاطمه.